Konuşmacılar: Fulya Çetin (Hafriyat), Metin Akdemir (İSD/dramaqueer)
Moderatör: Borga Kantürk

Borga Kantürk’ün moderatörlüğünde gerçekleşen üçüncü konuşmada, avantaj ve dezavantajları ile kolektif olma ihtiyacı, mahalle yapısı içindeki yerleri ve yarattıkları ortak zeminde üretilebilecekler ekseninde; kolektif gibi yaratıcı oluşumların, mahalle dokusuna ve dönüşümüne sağladığı işlevsel katkılar konuşuldu. Farklı kolektif yapıların, işleyiş modellerini merkeze alarak geliştirdikleri stratejileri tartışma zeminine açtı. Darağaç’ın yapısından yola çıkarak ise birlikte yaşamak ve kolektif bir yapının yaşadığı çevre ve mekân ile kurduğu ilişkiler örneklendirildi.

Fulya Çetin, Mimar Sinan Üniversitesi Güzel Sanatlar Fakültesi’nden mezun olduktan sonra, 2007-2009 yılları arasında Hafriyat Karaköy’de, kendini “Çeşitli Sanatlar Alemi” olarak ifade eden mekânda, yüz altmışa yakın sanatçı, inisiyatif ve sivil toplum örgütü ile çalışma imkânı buldu. Birgün Gazetesi “Hafriyat Ameleleri” köşesinde günlük çizimler yaptı ve “İstanbul Defterdarları” sergisine katıldı. 2013-2015 yılları arasında ise Kaos GL dergisi için çizim ve görseller hazırladı. 2006’dan bugüne, Diyarbakır Sanat Merkezi’nde gerçekleşen “Lokal Cennet” ile başlayarak birçok Hafriyat sergisine katılan Çetin, aynı zamanda yurt içi ve yurt dışında birçok karma sergide yer aldı. 2009’dan itibaren ise artSümer, Tütün Deposu ve Sanatorium gibi sanat alanlarında kişisel sergiler açtı.

Metin Akdemir, Sinema eğitiminin ardından kadın çalışmaları alanında yüksek lisans yaptı. Ulusal ve uluslararası birçok festivalde gösterilen filmlerin yönetmenliğini yaptı. İstanbul Onur Haftası, İstanbul Trans Onur Haftası, Siyah Pembe Üçgen İzmir Derneği ve Mersin Onur Haftası gibi Türkiye’deki çeşitli LGBTİ+ örgütlerinin sergi ekiplerinde yer aldı. 2018-2019 yıllarında bağımsız bir grup aktivist/sanatçı ile Sınır/sız isminde queer-feminist sanatçılarla yapılan karma sergiler düzenledi. 2015’den beri dramaqueer ve İstanbul Sanat Derneği’nin üyesi ve kurucusu olarak çalışmalarına devam ediyor.

“Amaç birlikte üretmek, istediğini yapmak; tamamen bağımsız ve özgür olabilmekti. Ürettikçe bizi birbirimize bağlayan bir ağ, bir harita oluştu. O haritada Hafriyat’ın merkezi ve ekseni gösteriliyordu. Organik bir bağ aslında. Sadece işi yapıp mekândan ayrılmak değil, üretmek ve üretirken de üzerine hep beraber düşünmek.” Fulya Çetin